Gotowanie i suszenie solarne Wikia
(Usunieto stub)
Znacznik: sourceedit
(dodano szablon)
 
Linia 1: Linia 1:
  +
{{Liens de traduction}}
 
{{Aktualizacja|4|6|16}}
 
{{Aktualizacja|4|6|16}}
 
{{Infoboks
 
{{Infoboks

Aktualna wersja na dzień 14:09, 11 mar 2019

Najnowsza aktualizacja: 6 kwiecień 2016      


GOTOWANIE W ZIMIE
Népal-zima-6
Kuchenka paraboliczna
Miejsce Nepal
Data 2013
Typ kuchenki Paraboliczna

Ponad 20 lat gotowania solarnego w Nepalu

Wiele wydarzyło się od 1992 roku kiedy to Allart Ligtenberg, zamieszkały w Stanach Zjednoczonych, zainicjowł programy gotowania słonecznego i słonecznej pasteryzacji wody w Nepalu, gddzie ta metoda nie była dotychczas praktykowana. Znalazł on poparcie w Centrum Technologii Wiejskich (CRT) które okazało się otwarte na jego pomysły:

  • W 2000 roku zainstalowano składaną paraboliczną kuchenkę słoneczną jego projektu na Everest Base Camp podczas wyprawy na Mont Everest poświęconej oczyszczaniu tamtejszego środowiska naturalnego.
  • W 2001 roku Allart inicjuje w Nepalu inną ekologaczną technikę gotowania: oszczędną i bezdymną kuchenkę rakietową oraz dogotowywacze izotermiczne.
  • W 2008 roku Dawa Steven Sherpa używał na szczycie Mount Everest innej kuchenki solarnej pomysłu Allart'a: Backpack Solar Trekkers Cooker (kuchenka stożkowa zwijana). Służyła ona do topienia śniegu oraz do gotowania kawy lub herbaty.
  • Od 1992 roku program Allart'a został rozszerzony na suszarnie słoneczne, które pozwalają zachować wysoką jakość owoców i warzyw i które przynoszą dochód, często dla ubogich rodzin.

Allart odwiedza Nepal każdego roku i spędza tam 2-3 miesiące w celu kontynuacji projektów solarnych, ekologicznych i humanitarnych, współpracując z licznymi organizacjami pozarządowymi, szkołami i harcerzami.

Obecnie kuchenki solarne paraboliczne podobnie jak kuchenki rakietowe i dogotowywacze izotermiczne są powszechnie stosowane w górskich wioskach Nepalu.

Obrazy

Filmy


Linki wewnętrzne

Linki zewnętrzne