| KOLEKTOR SOLARNY | |
|---|---|
 TuboCap | |
| Miejsce | Częstochowa |
| Data | Sierpień 2015 |
| Powierzchnia | Rurowa |
Budowa i działanie kolektorów[]
Schemat kolektora solarnego powietrznego (opis w tekście)
Przykład kolektora solarnego powietrznego: TuboCap
Typowy kolektor solarny powietrzny (patrz schemat) składa się z powierzchni pochłaniającej promieniowanie słoneczne zwanej też absorberem (3), oszklenia pojedynczego a czasami podwójnego (1) chociaż w zastosowaniach niskotemperaturowych stosuje się też kolektory bez oszklenia, izolacji cieplnej (5), obudowy (4) oraz przewodów wlotowych (6) i wylotowych (7). Powierzchnia pochłaniająca promieniowanie słoneczne pokryta jest czarną matową powłoką, zazwyczaj farbą (2). W najprostszym przypadku jest to powierzchnia płaska, w rozwiązaniach bardziej zaawansowanych jest to powierzchnia karbowana, falista, rurowa, ...
Przepływające przez kolektor powietrze ogrzewa się przez kontakt z ciepłą powierzchnią absorbującą promieniowanie słoneczne. Przepływ powietrza przez kolektor może odbywać się w sposób naturalny (konwekcja naturalna) lub może być wymuszony za pomocą wentylatora (konwekcja wymuszona).
Zastosowania[]
Ogrzane w kolektorach solarnych powietrze jest następnie używane do potrzeb grzewczych lub technologicznych.
Kolektory słoneczne powietrzne są proste w budowie i sprawne. Mogą być używane jako samodzielne źródło ciepła lub mogą wpomagać tradycyjne systemy grzewcze przyczyniając się do oszczędności energii i zmniejszenia emisji dwutlenku węgla.
Typowe zastosowania kolektorów solarnych powietrznych to ogrzewanie pomieszczeń, ogrzewanie szklarni o przedłużonym okresie eksploatacji, wstępne podgrzewanie powietrza do wentylacji pomieszczeń oraz dostarczanie ciepłego powietrza do procesów technologicznych a w szczególności dostarczanie ciepłego powietrza w procesach suszarniczych.
Filmy i slajdy[]
