Gotowanie i suszenie solarne Wikia
Najnowsza aktualizacja: 5 luty 2017      


SZKLARNIA
Szklarnia-4
Miejsce Anglia

Szklarnia ogrodnicza (patent US)[]

Szklarnia-1

Szklarnia wyposażona jest w kolektor solarny powietrzny typu żaluzjowego. Układ płytek żaluzji (1) umieszczony jest w kanale utworzonym przez szklaną powierzchnię dachu i dodatkową płytę przezroczystą.
Ciepłe powietrze z kolektora dostarczane jest za pomocą wentylatora do akumulatora ciepła (2) i wykorzystywane do ogrzewania szklarni w okresie nocnym. Praktycznym przykładem realizacji tego pomysłu jest szklarnia ogrodnicza we Francji opisana poniżej.

Szklarnia ogrodnicza we Francji[]

Szklarnia-2a
Szklarnia-2b

Celem solarnego ogrzewania szklarni jest przedłużenie okresu jej eksploatacji na wczesną wiosnę i późną jesień.

W szklarni tej (rys. a) zastosowano kolektor solarny żaluzjowy (1). Tworzą go dwie równległe do siebie szyby dachu szklarni, między którymi znajduje się układ płytek metalowych tworzących półprzepuszczlną żaluzję.
Promieniowanie słoneczne przechodzi przez szybę, dociera do układu płytek-żaluzji, między którymi strumień promieniowania jest częściowo przepuszczany do wnętrza szklarni, a częściowo pochłaniany przez płytki. Powietrze wprowadzane jest od spodu kolektora, ogrzewa się od płytek i jest wyprowadzane w jego górnej części bezpośrednio do wnętrza szklarni oraz do akumulatora ciepła (2) który jest wykorzystywany do ogrzewania szklarni w godzinach nocnych. Materiałem akumulującym ciepło w akumulatorze jest warstwa żwiru. Obieg powietrza w szlarni wymuszony jest za pomocą wentylatorów (3).

W okresie letnim kolektor solarny wykorzystywany jest też do wentylacji szklarni w celu utrzymania temperatury wewnętrznej na nieprzekraczalnym poziomie (rys. b). Ponadto podczas lata, kiedy akumulowane ciepło staje się zbyteczne do ogrzewania szklarni, ciepłe powietrze z akumulatora wykorzystywane jest do suszenia płodów rolnych.

Szklarnia ogrodnicza w Stanach Zjednoczonych[]

Szklarnia-3

Szklarnia ta jest klasyczną szklarnią ogrodniczą podłączoną do kolektora solarnego powietrznego zainstalowanego na zewnątrz szklarni. Rys. "a" przedstawia przekrój kolektora, zaś rys. "b" jego widok z góry.

W szklarni tej zastosowano kolektor solarny z powierzchnią absorbującą promieniowanie utworzoną przez luźno ułożone kamienie (2) pomalowane z wierzchu czarną matową farbą, umieszczone w obudowie (3) z oszkleniem pojedynczym (1). Kamienie te spełniają jednocześnie rolę absorbera promieniowania słonecznego, wymiennika ciepła i akumulatora ciepła. Przepływ powietrza ze szklarni do kolektora i z powrotem zapewniony jest za pomocą wentylatora i sterowany zaworami A i B. Akumulator ciepła ładuje się podczas dnia i oddaje ciepło do szklarni w okresie nocnym.

Podstawową zaletą tego kolektora jest niski koszt dzięki wykorzystaniu tanich, łatwo dostępnych materiałów. Dziłał on poprawnie nowet przy niskich temperaturach otoczenia wynoszących ok. 7 °C.

Źródło: W artykule wykorzystano fragmenty pracy "Analiza konstrukcji i zastosowań słonecznych podgrzewaczy powietrza". Częstochowa. 1982.

Linki wewnętrzne[]

Linki zewnętrzne[]